Krótka definicja pergoli
Pergola to konstrukcja ogrodowa, zazwyczaj wykonana z drewna, metalu lub tworzywa sztucznego, składająca się z pionowych słupów oraz poziomych belek. Jej główną funkcją jest kreowanie cienia, stanowienie wsparcia dla roślin pnących oraz dodanie estetycznego akcentu przestrzeni zewnętrznej.
W ostatnich latach pergole stały się niezwykle popularne w krajobrazie ogrodowym. Nie tylko urozmaicają one wygląd przestrzeni zewnętrznej, ale także stanowią praktyczne rozwiązanie, które pozwala cieszyć się ogrodem niezależnie od warunków pogodowych. Zarówno w nowoczesnych, jak i tradycyjnych ogrodach, pergole stały się symbolem elegancji i funkcjonalności.
Pochodzące z dawnej Italii i Persji, pergole były początkowo używane w ogrodach rezydencji i pałaców jako ozdobne elementy architektoniczne. W starożytnym Rzymie stały się popularnym dodatkiem do domów wyższych klas społecznych, gdzie służyły jako osłona przed słońcem dla przechadzających się mieszkańców. Ich nazwa pochodzi od łacińskiego słowa „pergula”, które oznacza „projekcję” lub „wystający dach”.
Pergole, podobnie jak wiele innych elementów architektonicznych, ewoluowały na przestrzeni lat, dostosowując się do różnych kultur i gustów estetycznych. Dziś można wyróżnić kilka głównych stylów pergoli, takich jak tradycyjne, nowoczesne czy rustykalne.
Jeśli chodzi o materiały, tradycyjnie pergole były wykonane z drewna, które nadaje się doskonale do tego typu konstrukcji ze względu na jego estetykę i wytrzymałość. Drewno cedrowe, dębowe czy sosnowe to tylko niektóre z popularnych wyborów. Współcześnie, z uwagi na trwałość i mniejszą konieczność konserwacji, coraz częściej wykorzystuje się też metal (np. stal nierdzewna czy aluminium) oraz tworzywa sztuczne, które doskonale imitują drewno.
Wartość estetyczna:
Funkcjonalność:
Zwiększenie wartości nieruchomości:
